Een snelle terugreis naar 'Hoksebarge'.

Vanmorgen was ik al vroeg uit de veren, nog helemaal gewend aan een leven met fiets en tent. Slapen kon ik niet meer, ondanks enkele acclimatiserende overnachtingen. En wat doe je dan? Post nakijken en wat bladeren in de kranten van de laatste dagen.

Gisteren ben ik om 11.00 vertrokken uit Hotel Venice Resort, een locatie waar ik mijn fiets kon achterlaten voor Soetens Fietsvervoer. Vliegveld Marco Polo was dichtbij, enkel mijn schoudertas en klein rugzakje met mijn IPad en mijn trui (in geval van) droeg ik bij me. Ruim voor de 'boarding' was ik er al, tijd genoeg om de gang van zaken hier op te nemen, waarna een bakje capucinno en een broodje gezond. Dan begint het wachten. Een ommetje door de vertrekhal, een blik over het vliegveld en de baai met in de verte Venetie. Om 14.00 gaat de 'boarding' van Air Berlin open en met de ontvangen 'boarding pass' begeef ik me naar de 'gates' en zoek mijn 'gate' van vertrek op. Daar neem ik opnieuw een belegd broodje. Dan begeef ik me door de de 'gate' naar de 'shuttle', die me naar het toestel brengt. Ik heb een plekje aan het raam, net achter de linker vleugel waaraan een van de motoren. Het toestel taxiet naar de startbaan, wacht even op een landend vliegtuig, zet de motoren aan, geeft gas, dendert over de startbaan. Ik kijk naar de kleppen aan de vleugel, het toestel komt van de grond en als de staart ook los is, dan, ja dan brult het toestel omhoog terwijl ik achterover val. Beneden mij wordt alles kleiner en kleiner, het zwenkt naar links en rechts bij wijze van groet aan Venice. Door de eerste wolkjes heen kan ik een groot gebied overzien, zie ik de strakblauwe zee. Het toestel schudt even bij het nemen van een andere luchtstroom, die zich aandient als de Alpen genomen moeten worden. Dan wordt het grijs, doch daarna is de zon weer volop aanwezig en zie ik donzige wolkjes voor mij. Het toestel wordt rustiger, de vlieghoogte blijft gelijk. Stuwards komen aangelopen met hun waar, het brengt wat afwisseling, bedrijvigheid en ontspanning. Het echtpaar naast mij leest een boek of zit te slapen. Op het schermpje voor bij kan ik de vlucht volgen.
Een half uur voor de landing laat de piloot de motoren stationair draaien. Zwevend wordt de daling ingezet. De donzige wolkjes worden steeds grauwer, er zitten al waterdruppels om mijn raampje. Zou het regenen? En ja hoor, als ik naar beneden kijk en auto's met koplampen aan zie rijden in een mistige wereld, dan weet ik het wel. Direct er na zie ik hoe het toestel aanvliegt, het gaat hard. Dan raakt het de grond en gaan de kleppen op de vleugel verticaal om optimaal te kunnen remmen. Geland!

Het toestel rijdt zelf naar een 'gate' en aan de voorkant stap ik uit en wandel naar de aankomsthal. Zoekende naar een Bahnhof, waar ik informatie wil inwinnen voor de beste verbinding naar Enschede. Maar kennelijk kent dit vliegveld geen directe treinverbinding en voor ik het in de gaten heb sta ik voor een paar taxi's. Het regent pijpenstelen. 'Haupt Bahnhof Dusseldorf zal toch niet zover zijn'?, denk ik en ik schiet zo'n taxi aan. Dat valt tegen, maar wel sta ik na betaling van € 25,00 droog en wel binnen. De info stuurt me door naar de ticketverkoop voor Holland: "Wie am Besten in Enschede", vraag ik. De dienstdoende dame legt me enkele mogelijkheden voor, geeft de duur en de prijs; daarna is de keuze gauw bepaald: een 'Fahrkarte' voor € 31,70 van Hbf. Dusseldorf (17.06) met een overstap in Dulmen (18.40), aankomst in Enschede (19.50). Het is een boemeltrein, maar met korte stops en snel rijdend. Natuurlijk kon een gesprek over de wedstrijd Nederland - Argentinië niet uitblijven, evenals de mogelijkheid op een finale Deutschland - die Niederlande..

Het was even wachten in de restauratie onder het genot van een koffie met koekje, maar dan kan ik 'als ouwe lul' een kaartje kopen voor € 1,00. En zie dat het in 'Hoksebarge' droog is. Lopend 'stiefel ' ik op huis aan, maar moet tocht nog versnellen om niet helemaal nat te worden. Tot mijn verrassing is Betsy thuis - een bezoek aan een vriendin ging niet door. Het is een fijn weerzien! Fijn ook, om beide naar Nederland - Argentinië te kunnen kijken. Thuis.