Via Bunte, Bellingwolde en Bourtange naar Sellinge

Vrijdag. Heerlijk geslapen, de ochtendzon breekt door, opklaringen. Na het ontbijt haak ik mijn ingepakte fietstassen aan. Weg ben ik, op naar het centrum van de stad. Bij het Rathaus bewonder ik een oude tweemaster, een brik, waarmee de handel werd voltrokken. Ook word ik herinnerd aan de turfhandel, turf afkomstig uit het achterland, waar ook de kampen zijn gebouwd. Fietsend kom ik langs de Meyerwerft, de befaamde scheepswerf van mammoet ferry's en cruiseboten. Ik zie een deel van zo'n boot liggen, huizenhoog uittorend boven het landschap. Er moeten nog andere delen aan verbonden worden. Dan rijd ik naar Bunte, best een aardig plaatsje. De kermis staat startklaar. Ik loop over het terrein, maar eigenlijk ben ik nieuwsgierig naar de achtergevel van een oude kerk waar omheen vele verweerde grafzerken staan (en liggen). De jaartallen wijzen uit dat het begraven om de kerk langer praktijk is geweest dan in Nederland. Dan vervolg ik mijn route door het Duitse vlakke land, passeer de grens kom in een meer bewoonde wereld. Bellingwolde ligt voor mij. Wat een leuke entree, zo over een lange weg met bomen omzoomt! En daar tussen door kapitale villa's, wit geschilderd, die mij doen denken aan de Twentse textielbaronnen. Na een pauze in de schaduw op een TOP-locatie zet ik mijn tocht voort naar Bourtange, het bekende vestingstadje. De laatste keer dat ik er was, stond alles Ik kende het niet direct terug na zovele jaren, ja, tot waar? Vrijdag. Heerlijk geslapen, de ochtendzon breekt door, opklaringen. Na het ontbijt haak ik mijn ingepakte fietstassen aan. Weg ben ik, op naar het centrum van de stad. Bij het Rathaus bewonder ik een oude tweemaster, een brik, waarmee de handel werd voltrokken. Ook word ik herinnerd aan de turfhandel, turf afkomstig uit het achterland, waar ook de kampen zijn gebouwd. Fietsend kom ik langs de Meyerwerft, de befaamde scheepswerf van mammoet ferry's en cruiseboten. Ik zie een deel van zo'n boot liggen, huizenhoog uittorend boven het landschap. Er moeten nog andere delen aan verbonden worden. Dan rijd ik naar Bunte, best een aardig plaatsje. De kermis staat startklaar. Ik loop over het terrein, maar eigenlijk ben ik nieuwsgierig naar de achtergevel van een oude kerk waar omheen vele verweerde grafzerken staan (en liggen). De jaartallen wijzen uit dat het begraven om de kerk langer praktijk is geweest dan in Nederland. Dan vervolg ik mijn route door het Duitse vlakke land, passeer de grens kom in een meer bewoonde wereld. Bellingwolde ligt voor mij. Wat een leuke entree, zo over een lange weg met bomen omzoomt! En daar tussen door kapitale villa's, wit geschilderd, die mij doen denken aan de Twentse textielbaronnen. Na een pauze in de schaduw op een TOP-lokatie zet ik mijn tocht voort naar Bourtange, het bekende vestingstadje. De laatste keer dat ik er was, werd aan de renovatie gewerkt, nu kende ik het niet direct terug. Het is helemaal opgeknapt en de voornaamste gebouwen zijn met een algemene ticket te bezichtigen. Op het marktplein laat ik bij een koffie en appelgebak de geschiedenis van dit stadje op me inwerken. Dan maak ik aanstalten verder te rijden naar.. ja, waarheen eigenlijk? Het volgende plaatsje is Sellingen, enigszins toeristisch, maar ik ben er zo doorheen. Dan valt mijn oog op de aanduiding camping De Slangenborgh, een natuurcamping van Staatsbosbeheer. Een unieke camping, gelegen in een prachtige natuur, waarin vele schapen rondlopen van het Borger-type. Op een mooi plekje zet ik mijn tentje neer, met uitkijk over een mooie veenpoel. Toch moet ik terug naar Sellingen, om te kunnen eten in de 'De Heksenketel'. Het smaakt me magisch lekker!