'Grusz Gott' en 'Servus' ; ik ben in Beieren.

Al gauw rijd ik weer aan de andere kant van de Main. Langs mooie plaatsjes als Niedernberg, Groszwallstadt en Obernburg; uode stadjes, die tegenwoordig hoog opgebouwd tegen het verwoestende water van de rivier. Onderweg koop ik wat lekkers, neus wat rond, een terrasje en dan ga ik weer verder. Zo oom naar Worth, waar een toren en andere historische gebouwen de getuigen zijn van vergane glorie. Ook Miltenberg is zo' n plaatsje, waar de R omheinen hun noordelijke grens bewaakten. Het landschap wordt steeds mooier, overal wijnbouw vanaf de rivier, maar dat verandert al ik van de Main af ga en na Burgstadt de loop van de Erf ga volgen. Steeds hoger gaat het, over de Kappelberg naar Hardheim, een plaatsje dat mij tegenvalt: ik haal een opkikker bij en benzinestation, moet ik het kleinste verzet nog verder omhoog. Dan zet ik de afdaling in langs Konigheim naar Tauberbisschofsheim. 'Grusz Gott', klinkt het als ik neerstrijk op het terras van Der Apotheker, mij aanbevolen door een veel pratende Beier. Het lijkt wel of de tijd hier heeft stilgestaan en o zo Rooms! Als ik mijn visfilet en 2 grote glazen Herbthauser-Weizen op heb zoek ik de plaatselijke camping op. Aanvankelijk volg ik de pijlen goed, maar dan raak ik de weg kwijt. Vragen helpt, maar niet altijd even goed.. Ik wordt binnendoor over een weinig gebruikt paadje gestuurd en voorwaar.. Dan nog even staand op de pedalen: ik ben er. Op camping Willinger Tal. Een mooie camping met vriendelijke mensen. Het lijkt wel of ze steeds zingen..